Winobranie czas zacząć

Czy wiecie, jakie miasto jest nazywane polską stolicą wina?

To Zielona Góra, która niegdyś stanowiła najdalej na północ wysunięty 

obszar z uprawą winorośli w Europie.

Liczne motywy winiarskie na fasadach kamienic, 

dawne wytwórnie win, rozległe piwnice i rezydencje winiarzy

- świadczą dziś o starej, bogatej tradycji.

To właśnie w tym mieście odbywa się w pierwszej połowie września

uroczyście obchodzone Winobranie - największe w Polsce święto wina.

Towarzyszą mu liczne zawody, 

koncerty, zabawy plenerowe i wydarzenia kulturalne.

Zainspirowana tymi obchodami zrobiłam ozdobne pudełko na wino,

które, wraz ze słodkim trunkiem w środku,

zostanie niebawem podarowane w imieninowym prezencie.

Old stuff

Oto jeszcze jedna z moich letnich prac - opalana szkatułka z kwiatami.

Utrzymana w ciepłej tonacji głównie brązów i beży.

Ma wyglądać na delikatnie nadgryzioną zębem czasu, 

stąd postarzona, lekko przybrudzona kokarda.

Praca z małym, ręcznym, palnikiem gazowym jest dość żmudna, 

po niej przychodzi jeszcze mocne szorowanie drucianą szczotką

i w ten sposób otrzymujemy bazę do dalszego ozdabiania szkatułki.

Jeśli mamy ładnie usłojone pudełko, 

to warto zastosować taką technikę w decoupage 

w celu wydobycia naturalnego piękna drewna.

Herbata dobra na wszystko

Na problemy, na smutki, na długie wieczory i złe humory

- herbata jest dobra na wszystko.

Jak zauważył Bernard-Paul Heroux:

„Nie istnieje żaden na tyle poważny problem,

którego nie dałoby się załagodzić filiżanką dobrej herbaty.”

Zwłaszcza jesienią, gdy często się zdarza przemarzniętym,

a niekiedy i zmokniętym wrócić do domu.

Która z nas nie lubi wtedy owinąć się kocem, 

usiąść wygodnie na kanapie z kubkiem gorącej herbaty w rękach?

A gdy jest się takim zmarzluchem jak ja,

 to przyjemność jest podwójna :)

Kiedy już się człowiek ogrzeje i wyciszy,

 to jakoś łatwiej wszystko sobie poukładać,

podjąć rozsądną decyzję. 

I całe zło tego świata nagle wydaje się jakieś mniejsze i nie takie zębate.

Dlatego też na początku tej nieprzyjemnej pory roku jaką jest jesień

prezentuję Państwu nowopowstałą herbaciarkę:

Red roses

 Czy tego chcemy, czy nie, trzeba powoli żegnać się z latem.

Czy wszystkim udało się już zasłużenie odpocząć?

Ja w tym roku nie mam na co narzekać.

Wczasy były i to nawet zagraniczne :)

Ale pewnie są jeszcze i tacy, którzy odłożyli sobie urlop.

Tymczasem jeszcze przed początkiem nowego roku szkolnego,

w zasadzie jakoś od połowy sierpnia 

można już było zaobserwować powoli żółknące liście.

Nawet zrobiło mi się trochę przykro, 

że "jak to? przecież jeszcze są wakacje"

Niestety, krok za kroczkiem lato odchodzi.

Jeszcze jakby się obejrzało przez ramię z uśmiechem,

darząc nas ciepłem i piękną pogodą do połowy września.

Ale wczoraj już nie było zmiłuj.

A dziś wybrałam się na małą wycieczkę 

i udało mi się porządnie zmarznąć. 

Jest jednak kilka gotowych letnich prac,

które czekały na uwiecznienie i zaprezentowanie.

Więc jeszcze kwiaty i motyle na te ostatnie dni kalendarzowego lata:

Together forever

Ludzie w większości preferują monogamię, 

(choć coraz rzadziej jest to wybór na całe życie).

W świecie fauny, 

gdzie najważniejsza jest prokreacja dla zachowania gatunku,

ta tendencja dotyczy tylko 5% zwierząt.

Na tym tle istotnie wyróżniają się ptaki,

które w większości tworzą pary, choćby na jeden sezon.

Zapewne przyczynia się do tego fakt, 

że w początkowej fazie życia pisklęta wymagają opieki obojga rodziców,

zwłaszcza w kwestii dostarczania znacznych ilości pokarmu.

Wierność seksualna, przywiązanie społeczne i wspólna opieka rodzicielska

to domena takich gatunków jak kruki, kawki, gołębie czy gęsi,

 nie tylko wiążą się one na całe życie,

ale również okazują sobie czułość i przywiązanie.

Najwierniejsze ze wszystkich są łabędzie, 

wśród których "rozwody" mieszczą się w granicach błędu statystycznego,

a "zdrady" praktycznie się nie zdarzają.

My, ludzie, mamy im czego zazdrościć.

W głębi serca chyba każdy z nas marzy o takiej "miłości aż po grób".

Stąd też ptaki jak gołębie czy łabędzie 

stały się symbolem trwałej miłości i wierności

oraz znakiem, że są one możliwe.